کانونهای انسانساز منشأ گردوغبار در اصفهان/تالاب شور کانون تولید ریزگرد در گلپایگان
تاریخ انتشار: ۲۹ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۶۹۵۱۹
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان اصفهان گفت: منطقه خشک تالاب شور، یکی از کانونهای داخلی تولید ریزگرد در شهرستان گلپایگان و گلشهر است. برداشتهای بیرویه منابع آبی از سفرههای زیرزمینی و بهرهبرداری مازاد از چاهها، باعث شده که ورودی تالاب شور به صفر برسد و این تالاب منشأ ریزگرد داخلی شود.
محمدعلی کاظمی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به اینکه بخشی از گردوغبار هوا در اصفهان ناشی از تبدیل شهرستانهای گلپایگان و شهرضا به کانون جدید ریزگرد داخلی است، اظهار کرد: عامل اصلی ایجاد بیابانهای جدید انسانساز است که طی سالهای اخیر با برداشتهای بیرویه منابع آبی و نابودی مراتع با افزایش چرای دام سبب نابودی پوشش گیاهی مناطق شدهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی درباره به اینکه شهرستانهای گلپایگان و شهرضا از ابتدا بیابان نبودند و مراتع و جنگلهای بسیار مطلوبی داشتند، افزود: پوشش گیاهی موجود در مراتع میتواند غذای مناسبی برای حیوانات باشد و آنها از علوفه تازه و مقوی تغذیه کنند اما با بایر و خالی شدن خاک از گیاهان، باد، طوفان و ریزگردها به سمت شهرها میرود و سلامتی مردم به دلیل هجوم ریزگردها و آلایندهها در معرض خطر قرار میگیرد.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان اصفهان، رهاسازی اراضی کشاورزی را یکی دیگر از دلایل تبدیل مناطق با پوشش گیاهی مناسب به بیابان دانست و تصریح کرد: با توجه به خشکسالیهای دهههای اخیر که روند پوشش گیاهی را در این مناطق کاهش داده است، عمدتاً خشکی مراتع، تخلیه آبهای زیرزمینی و جریان نداشتن دائمی آب در تالابها بر منشأ گردوغبار کانونهای داخلی استان اصفهان اضافه کرده است.
بیابانهای جرقویه؛ کانون گردوغبار در شهرضاوی منطقه خشک تالاب شور را یکی از کانونهای داخلی تولید ریزگرد در شهرستان گلپایگان و گلشهر دانست و گفت: برداشتهای بیرویه منابع آبی از سفرههای زیرزمینی و بهرهبرداری مازاد از چاهها باعث شده که وردی تالاب شور به صفر برسد و این تالاب منشأ ریزگرد داخلی شود.
کاظمی وجود بیابانهای جرقویه را یکی از دلایل ایجاد کانونهای گردوغبار در شهرستان شهرضا اعلام کرد و افزود: به دلیل شرایط نیمه خشک اقلیم اصفهان و خشکسالیهای مستمر در دهههای اخیر، مناطق مختلف در اصفهان به کانونهای فعال گردوغبار در این حوزه تبدیل شده است.
وی موقعیت بیابانزایی را یکی از مخاطرات زیستمحیطی در استان برشمرد و خاطرنشان کرد: با توجه به شرایط بحرانی و جلوگیری از فرسایش بادی و کانونهای گردوغبار این دو شهرستان طی سال گذشته قراردادهای لازم نوشته شده است تا با در دستور کار قرار گرفتن مطالعات ضروری آنها عملیات روشهای کنترل و بیابانزدایی این مناطق را انجام دهیم.
کد خبر 581245منبع: ایمنا
کلیدواژه: محمدعلی کاظمی کانون های ریزگردها ریزگردها با منشا خارجی خشکی گاوخونی و ریزگردها تالاب شور گلپایگان کانون بحران گرد و غبار شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق پوشش گیاهی تالاب شور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۶۹۵۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
براثر بارشهای چند روز گذشته تالاب حله شهرستان بوشهر جانی تازه گرفت.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز بوشهر؛ مدیرکل حفاظت محیط زیست استان بوشهر گفت: بر اثر نزول بارش رحمت الهی در چند روز گذشته و اقدامات اصلاحی در مناطق مختلف تالاب حله، شاهد جاری شدن آب و مشروب شدن این تالاب هستیم.
عبدالرحمن مرادزاده به لایروبی نهرهای داخلی حله و ایجاد ظرفیت آبگیری بالا در این تالاب اشاره کرد که سال گذشته و برای اولین بار انجام شد.
وی گفت: این اقدامات اصلاحی باعث شده است که میزان آبگیری تالاب افزایش یافته و پهنه وسیع تری از تالاب مشروب گردد و امیدواریم با تخصیص اعتبار جهت تکمیل این اقدامات، به ظرفیت واقعی آبگیری تالاب حله دست یافته و شاهد کارکرد حداکثری اکولوژیکی آن باشیم.